Οι “ΠΡΕΣΠΕΣ” πρέπει να αλλάξουν

Σε λίγους μήνες θα κλείσουν τρία χρόνια από τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αρκετός πλέον χρόνος για να αναλογισθούμε εάν έπρεπε να υπογράψουμε μια συμφωνία με αυτούς τους όρους και εν πάση περιπτώσει εάν οι Σκοπιανοί τηρούν τουλάχιστον τις λίγες υποχρεώσεις που οφείλουν να τηρούν.

Πάντοτε πίστευα ότι ήταν μεγάλο λάθος να υπογράψουμε μια συμφωνία που εκτός των άλλων αντιστρατεύε­ται την αλήθεια και την πραγματικότητα. Διότι οι Σκοπιανοί ΔΕΝ είναι Μακεδόνες, ούτε Βόρειοι, ούτε Νότιοι, ούτε Δυτικοί, ούτε Ανατολικοί, είναι απλά σλαβικό φύλο. Η γλώσσα των δεν είναι μακεδονική, αλλά σλαβική διάλεκτος της ρωσικής και περισσότερο της βουλγαρικής. Και προφανώς η εθνικότης δεν είναι μακεδονική αλλά σλαβική.

Ενθυμούμαι ότι είχα προσπαθήσει να τονίσω σε βουλευτές που γνώριζα τους λόγους, εθνικούς και πολιτικο­οικονομικούς, για τους οποίους ήτο μέγιστο λάθος η υπερψήφιση της συνθήκης από το ελληνικό Κοινοβούλιο. Μεταξύ των, ήταν και μία πρώην βουλευτής της Νέας Δημο- κρατίας και εν συνεχεία υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν κατάφερα να τη μεταπείσω. Ήταν διάχυτος ένας κομματικός φανατισμός που δεν επέτρεπε μια ήρεμη συζήτηση η οποία θα οδηγούσε στη σωστή απόφαση ή τουλάχιστον σε μια εύλογη αναβολή.

Αναλογίζομαι πολλές φορές αν οι βουλευτές που υπερψήφισαν έχουν επανεξετάσει την απόφασή τους, τι θα έπρατταν αν έπρεπε να αποφασίσουν τώρα και μήπως νιώθουν κάποια τύψη για την απόφασή τους.

Θυμάμαι ακόμη την παρουσίαση του βιβλίου του καθηγητή Ιωάννη Μάζη. Ο συγγραφέας, βαθύς γνώστης των εθνικών θεμάτων αλλά και της γεωστρατηγικής, ανέλυσε μεταξύ άλλων και τη δυνατότητα ακύρωσης της συμφωνίας. Εκεί συνάντησα και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος προηγουμένως είχε προσφωνήσει το κείμενο. «Τους δώσαμε το όνομα Μακεδονία, την εθνότητα, τη γλώσσα, εμείς τι πήραμε;» τον ρώτησα. «Τίποτε», ήταν η απάντηση. Όταν όμως δίδεις χωρίς να παίρνεις τότε δεν χάνεις μόνο όσα έδωσες, χάνεις και τον σεβασμό σου. Ποιος υπολογίζει κάποιον που δίδει χωρίς ανταλλάγματα, γιατί να τον υπολογίσει;

Στο πολυσέλιδο βιβλίο του ο πρώην υπουργός Νίκος Κοτζιάς αναπτύσσει τη «Λογική της Λύσης». Λυπούμαι αλλά δεν με έπεισε. Λυπούμαι ακόμη γιατί ο κύριος Κοτζιάς ένας έξυπνος, ευρέων οριζόντων πολιτικός, που αντιμετώπισε άριστα το Κυπριακό, πριν και κατά τις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντανά, έκανε λάθος στις Πρέσπες. Οι «ήρεμες Πρέσπες» ήθελαν τον χρόνο τους. Ίσως βιάστηκε να το λύσει. Η ιδιοφυΐα του Ελευθερίου Βενιζέλου πολλές φορές παρασύρει.

Αλλά έστω και αυτή τη συμφωνία την τηρούν στην πράξη οι Σκοπιανοί; Εκείνο που διαπιστώνεται είναι η ανειλικρίνεια και η ψευτοπονηρή νοοτροπία τους να παρακάμψουν, να παρερμηνεύσουν τα συμφωνηθέντα, παραβαίνοντας ουσιαστικά και τις διατάξεις αλλά και το πνεύμα της συμφωνίας.

Χαρακτηριστικά:

1. Δεν κατέβασαν κανένα άγαλμα ως προς τις πινακίδες που έπρεπε να τοποθετήσουν, αναφέροντας ρητά ότι τα μνημεία αυτά ανήκουν στην αρχαία Ελλάδα. Τοποθετούν μικροσκοπική αυτοκόλλητη πινακίδα από πλαστικό χαρτί! Και πού τις τοποθετούν οι φίλοι Σκοπιανοί; Όχι βέβαια στην όψη του αγάλματος αλλά στην… πλαϊνή. Τώρα όποιος κάνει το γύρο του μνημείου και έχει άριστη όραση μπορεί να δει το πλαστικό χαρτάκι – αν δεν το έχουν ξεκολλήσει οι… «Μακεδόνες». Tόσο μικρά είναι τα γράμματα! Και συμπληρώνουν την τήρηση της συμφωνίας με τον Ήλιο της Βεργίνας σκαλισμένο ή τοποθετημένο επί του βάθρου!

2. Η παράφραση της Ιστορίας παραμένει σε όλες τις εκδηλώσεις των. Το σκέτο Μακεδονία χρησιμοποιείται σχεδόν καθολικά. ιστορικοί συνεχίζουν να διαδίδουν τη… «Μεγάλη Μακεδονία» με χάρτες μέχρι τον Όλυμπο. Τελευταία ένας ιστορικός τους, ο Aleksanter Donski, μας… αποδεικνύει ότι ο αρχαίοι Μακεδόνες δεν… ήταν Έλληνες και ότι οι Σκοπιανοί είναι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.

3. Εκεί όμως που γίνεται ο χαμός είναι τα πανηγύρια, ιδίως στις 20 Ιουλίου, ημέρα που γιορτάζουν την «επανάσταση του Ίλιντεν». Χιλιάδες σημαίες με τον Ήλιο της Βεργίνας, τραγούδια «έξω οι Έλληνες από τη Μακεδονία» και παρόμοια, που ασφαλώς αγνοούσε ο κύριος Τσίπρας όταν συναντήθηκε με τον Ζάεφ, ο οποίος του πρότεινε το όνομα Μακεδονία του Ίλιντεν, και αυτός το δέχθηκε! Όχι βέβαια ότι και η σημερινή σημαία των Σκοπίων είναι διαφορετική. Απλώς, σύγχρονη απεικόνιση του Ήλιου της Βεργίνας. Και εμείς βέβαια το χάψαμε και αυτό με την… «ενδιάμεση».

4. Αλλά μήπως και ο Πρόεδρός των τηρεί τη συμφωνία; Τι μας λέει ο αξιότιμος κύριος Πενταρόφσκι; «Υφίσταται θέμα μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία». «Υπάρχουν Μακεδόνες στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη Συμφωνία των Πρεσπών εμείς δεν θα τους εγκαταλείψουμε». Παρόμοια, λίγο πιο σεμνά, μας τα λέει και ο φίλος, ο «αδελφός» Ζάεφ!

Επί της ουσίας η Συμφωνία των Πρεσπών είναι έωλη και πρέπει, αν όχι να καταργηθεί, να αναθεωρηθεί. Άλλωστε η Βουλγαρία ουσιαστικά δεν τη δέχεται. Ίσως η λύση να είναι μια τριμερής αναδιαπραγμάτευση με βάση την ιστορική αλήθεια και την πραγματικότητα.